Sveti Arhijerejski Sabor SPC pozdravlja prihvatanje kanonskog statusa najšire moguće autonomije iz 1959. godine, a dijalog o budućem i eventualno konačnom statusu eparhija u Severnoj Makedoniji naziva ne samo mogućim već i celishodnim, legitimnim i realnim.

Prvog radnog dana zasjedanja, u ponedjeljak, 16. maja, Sveti Arhijerejski Sabor Srpske Pravoslavne Crkve donio je odluku da se uspostavi puno liturgijsko i kanonsko opštenje Srpske Pravoslavne Crkve i Makedonske Pravoslavne Crkve – Ohridske Arhiepiskopije. U nastavku donosimo integralni tekst saopštenja.

“Primivši akt Svetog Arhijerejskog Sinoda ‘Makedonske Pravoslavne Crkve – Ohridske Arhiepiskopije’ kojim ista prihvata opštepriznati kanonski status, dodeljen joj 1959. godine od strane Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve, i izražava nadu da će Srpska Pravoslavna Crkva bratoljubivo rešavati i rešiti i pitanje njenog konačnog kanonskog statusa, čemu treba da usledi svepravoslavno saglasje i prihvatanje toga statusa, Sveti Arhijerejski Sabor je odlučio:

– sa blagodarnošću Gospodu i sa radošću Sabor pozdravlja prihvatanje opštepriznatog kanonskog statusa, a to je status najšire moguće autonomije, odnosno pune unutrašnje samostalnosti, dodeljen još 1959. godine;

– pošto su ovim uklonjeni razlozi za prekid bogoslužbenog i kanonskog opštenja, izazvani jednostranim proglašenjem autokefalnosti 1967. godine, vaspostavlja se puno liturgijsko i kanonsko opštenje;

– vaspostavljanjem jedinstva na kanonskim osnovama i pod uslovima važenja kanonskog poretka na čitavom području Srpske Pravoslavne Crkve dijalog o budućem i eventualno konačnom statusu eparhija u Severnoj Makedoniji nije samo moguć nego je i celishodan, legitiman i realan;

– u dijalogu o njihovom budućem i eventualno konačnom kanonskom statusu Srpska Pravoslavna Crkva će se rukovoditi samo i isključivo eklisiološko-kanonskim i crkveno-pastirskim načelima, merilima i normama, ne mareći za ‘realpolitičke’, ‘geopolitičke’, ‘crkvenopolitičke’ i druge slične datosti ili za jednostrane inicijative i ne podležući ničijim uticajima ili pritiscima;

– i, naposletku, Sabor nema nameru da posle rešavanja statusa uslovljava novu sestrinsku Crkvu ograničavajućim klauzulama u pogledu opsega njene jurisdikcije u matičnoj zemlji i u dijaspori, uz preporuku istoj da pitanje svog zvaničnog naziva reši u neposrednom bratskom dijalogu sa jelinofonim i ostalim pomesnim Pravoslavnim Crkvama”, stoji u odluci Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve.

(Prenosimo s portala mitropolije zagrebačko-ljubljanske).