Suočeni sa potpunim bezakonjem koje aktuelna vlast u Prištini sprovodi prema Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi i srpskom pravoslavnom narodu, ovoga puta ograničavajući slobodu kretanja samom poglavaru Srpske Pravoslavne Crkve, Njegovoj Svetosti Arhiepiskopu pećkom, Mitropolitu beogradsko-karlovačkom i Patrijarhu srpskom Gospodinu Porfiriju i srpskim arhijerejima, onemogućavajući im na potpuno protivpravan način, zapravo nasiljem, da služenjem Božanstvene službe otpočnu redovno godišnje zasedanje Svetog Arhijerejskog Sabora u manastiru Pećka Patrijaršija, gde to čine od prve polovine 14. stoleća i doba Svetog patrijarha Joanikija Drugog, Sveti Arhijerejski Sabor pred celim civilizovanim svetom, a posebno pred hrišćanima, svedoči da srpski narod i njegova Srpska Pravoslavna Crkva na Kosovu i Metohiji žive u potpunoj pravnoj, što znači egzistencijalnoj, nesigurnosti.

To što je poglavaru Srpske Pravoslavne Crkve onemogućeno da ode u Pećku Patrijaršiju je kao da Papi bude zabranjeno da ode u Vatikan ili poglavaru Crkve Engleske u katedralu u Kenterberiju.

Mi arhijereji, sabiramo se jednom godišnje iz celog sveta, sa svih kontinenata, prolazimo mnogobrojne granice bez problema, osim kada treba da dođemo na Kosovo i Metohiju, svoje duhovno ognjište.Ovo bezakonje učinjeno pred licem sveta u času kada se vlast u Prištini nada prijemu u Savet Evrope, bleda je slika onoga što tamošnja vlast svakodnevno čini srpskom narodu koji živi na svom vekovnom životnom prostoru, na Kosovu i u Metohiji, najmanje milenijum i po, o čemu živo svedoče drevni manastiri i crkve, grobovi, freske i ikone neprocenjive vrednosti.

Stoga Sveti Arhijerejski Sabor ukazuje svim odgovornim međunarodnim činiocima koji imaju mogućnost da utiču na prištinske vlasti da su ovim aktom grubo pokazale da za Patrijarha srpskog, episkope, sveštenstvo i verni narod Srpske Pravoslavne Crkve na prostoru Kosova i Metohije ne važe međunarodno priznate i opšteobavezujuće odredbe Univerzalne deklaracije Ujedinjenih nacija o ljudskim pravima, Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima i drugih konvencija koje svakom čoveku, pa i Patrijarhu srpskom, arhijerejima, sveštenicima i vernicima Srpske Pravoslavne Crkve, neposredno garantuju pravo na slobodu kretanja, pravo na slobodu misli, savesti i veroispovesti, pravo na slobodu mirnog okupljanja i druga zajemčena ljudska prava i slobode.

Pozivamo takođe pravoslavni i sav hrišćanski svet i njegove duhovne vođe da se molitvom i drugim načinima zauzmu za poštovanje naših verskih prava.

Srpska Pravoslavna Crkva nikada nije bila, nije ni sada, a zasigurno ni ubuduće neće biti politička institucija već jeste i ostaje duhovna Majka pravoslavnih Srba koja svoju duhovnu misiju neometano vrši u državama širom sveta.

Srpska Pravoslavna Crkva ni u Republici Srbiji ni u drugim državama nema status državne Crkve ili političke organizacije i zato se na nju ne mogu primenjivati politička merila.

Aktuelne vlasti u Prištini su klasičnom zloupotrebom prava i podrivanjem temelja vladavine prava, u danima kada pravoslavni hrišćani proslavljaju Vaskrsenje Hristovo, pokušale da ponize Srpsku Pravoslavnu Crkvu i da među kosovsko-metohijske Srbe unesu nove strahove i zebnje ne bi li ih prinudili da napuste svoje svetinje i domove.

Srpska Pravoslavna Crkva je svuda, a posebno na Kosovu i Metohiji posvedočila, a i danas svedoči da ostaje sa svojim narodom bez obzira na nasilje koje se sistematski i nekažnjeno sprovodi nad pravoslavnim Srbima decenijama, a posebno od 1999. godine do danas.

Sveti Arhijerejski Sabor Srpske Pravoslavne Crkve na čelu sa Njegovom Svetošću Patrijarhom srpskim g. Porfirijem apeluje na međunarodne organe na Kosovu i Metohiji da učine sve što do njih stoji da se prestane sa flagrantnim kršenjem ljudskih prava i osnovnih sloboda srpskog naroda.

Patrijarh srpski i arhijereji Srpske Pravoslavne Crkve ostaju sa svojim narodom na Kosovu i Metohiji.

(SPC)