U nedjelju 23. januara je, u Duhovnom centru sveti Sava u Šapcu, preminuo veliki misionar Crkve, episkop šabački Lavrentije (Trifunović). Dugo je bolovao i posljednje vrijeme više nije služio liturgiju.
Rođen je na Savindan, 27. januara 1935. u selu Bogoštica kod Krupnja, Republika Srbija. Pravoslavnu Bogosloviju i Pravoslavni bogoslovski fakultet završio je u Beogradu. Zamonašen je u fruškogorskom manastiru Krušedolu 1958.
Godine 1967. izabran je za vikarnog episkopa, a 1969. za episkopa eparhija Australijske i Zapadnoevropske koje Sabor ustanovljava, a on ustrojava. U ovom periodu je bila posebno zapažena njegova ekumenska aktivnost koja se nastavila i kroz naredne decenije njegove arhijerejske službe.
Kao predstavnik Srpske Pravoslavne Crkve učestvovao je na mnogim međunarodnim konferencijama ekumenskog karaktera. Iako je često nailazio na neodobravanje zbog svoga ekumenskog angažmana, ipak episkop Lavrentije nikada nije prestao da bude aktivan na ovome polju hrišćanskog poslanja.
Posle dvadeset godina provedenih u dijaspori, 1989. godine Sveti arhijerejski sabor Srpske Pravoslavne Crkve postavlja episkopa Lavrentija za episkopa šabačko-valjevskog. Ustoličen je u Šapcu 23. jula 1989.
U funkciji predsjednika Biblijskog društva Srbije 2008. godine dobio je Ekumensku povelju Evanđeoskog teološkog fakulteta u Osijeku.
Godine 2018. bio je domaćin Prvoj ekumenskoj konferenciji žena u Srbiji.
Prvi je velikodostojnik Srpske Pravoslavne Crkve koji je zavještao svoje organe za kadaverične transplantacije.
Na njegov prijedlog 2006. god. Sveti arhijerejski sabor SPC-a Eparhiju šabačko-valjevsku dijeli na dvije eparhije: Šabačku i Valjevsku.
Vladika Lavrentije je bio veliki autoritet u Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi, ali i svim Crkvama s kojima je decenijama sarađivao. Važio je za visokoobrazovanog episkopa, misionarski raspoloženog, okrenutog dijalogu. Pored maternjeg srpskog jezika, govorio je engleski, njemački i ruski jezik.
Nosilac je Ordena svetog Save prvog stepena, a sa pedeset četiri godine arhijerejske službe bio je arhijerej s najdužim stažom u Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi.
Vječnaja pamjat! (O. J.)
